آشنایی با مدل سازی انواع واگن معادن

آشنایی با سیستم های تهویه معادن – قسمت اول
می 9, 2020
آشنایی با سیستم های تهویه معادن-قسمت دوم
می 11, 2020

واگن معدنی “فلیکس پُل” طراحی متفاوتی داشت: این نوع از واگن معدنی 20 / 21 تنی به ترتیب دارای طول و عرض 21’6″ و8’4″ هست. واگن معادن از این نوع دارای گوشه های مربعی هستند. واگن معدنی جهت حمل و نقل زغال سنگ Loco دارای دو درب بوده و درهای انتهایی ندارند. این امر منطقی به نظر می رسد، زیرا عموما با اهرم دستی زغال سنگ تخلیه می شود. واگن معادن مناسب برای حمل و نقل مواد معدنی دارای یک یا دو در جانبی هستند، این واگن ها در ابتدا دارای دو درب انتهایی بودند اما در طراحی های بعدی تنها یک درب انتهایی داشتند. احتمالا واگن های درب دار یک طرفه برای مشتریانی در نظر گرفته شده اند که معمولا با استفاده از انتهای باز، بارگیری را انجام می دهند.

پنل ها در واگن معادن دارای دو چیدمان اصلی هستند: واگن هایی با درب کناری دارای یک پنل مرکزی گسترده به همراه پنل های انتهایی کوچکتر هستند. به نظر می رسد واگن معدنی زغال سنگ Loco، که سهام داخلی کمپانی GWR هستند، تمایل به داشتن ترمزهای DC و GWR دارای خود بافر می باشند. واگن های معدنی که توسط GWR تولید می شوند به تجهیزات استاندارد ملی RCH و ترمز مورتون استاندارد ملی مجهز بودند و همچنین قطعات و مهارت های ترمیم آنها گسترده تر بود. در حقیقت واگن معدنی حمل و نقل مواد معدنی را در شرایط بسیار سختی انجام می دهند و در عین حال خسارات کمتری دارند.

اولین واگن معدنی ، واگن فلیکس پُل تک دربN23s  بود که از سال 1923 تا 1925 ساخته شد. این واگن ترکیبی از ترمزهای Morton و DCIII را داشت. آنها دارای بافر نوع RCH نه GWR بودند. واگن دو درب N24 ساخته شده در سال های 1925-1924، دارای ترمز مورتون بودند. واگن های تک درب N23 بین سال های 1934 و 1937 به واگن های سه درب جانبی تبدیل شدند و برای حمل زغال سنگ های لوکو استفاده می شدند. آنها تنها واگن های حمل زغال سنگ لوکو بود که درهای انتهایی داشتند.

آخرین واگن معادن ساخته شده تحت GWR ، واگن سری N32 بود که واگن معدنی با یک درب انتهایی و ترمزهای پیوندی مورتون شکاف دار بود. واگن سری N34 نیز بدون درب انتهایی بود. از واگن سری N32 در حدود 5000 عدد مابین سال های 1933 تا 1936 تولید گردید که تمامی آنها به صاحبان خصوصی مختلف اجاره داده شدند.

واگن معادن حمل زغال سنگ 40 تنی

تاریخچه این نوع از واگن ها بسیار پیچیده است. بازسازی ها، تغییر نام ها و استفاده های مجدد از انواع قدیمی در این نوع از واگن ها بسیار به چشم می خورد. برخی از آنها برای استفاده در قطارهای زرهی در جنگ جهانی اول به وزارت جنگ قرض داده شدند. ابعاد کلی تمامی این واگن ها بسیار شبیه همدیگر بود و اغلب تفاوت ها در نوع ترمز تعبیه شده و موقعیت بافی به چشم می رسید، گرچه دسته اول از واگن معدنی ساخته شده توسط GWR، دارای درهای تاشوی لبه دار در قسمت بالایی آنها بود. 27 مورد از این نوع واگن ها با کدهایN1  ، N11 ، N14 ، N15 و N17 بین سال های 1904 و 1910 ساخته شدند و مزیت پایینی نسبت به واگن های 20 تنی داشتند.

مدل سازی واگن معدنی

شاید برای مدل سازان مفید باشد که آگاهی داشته باشند که از هر مدل واگن یا نشانگر خاص چند عدد ساخته شده است. برخی از آنها به تعداد بسیار کمی ساخته شدند و برخی دیگر به ویژه مانند نمونه های اولیه، تعداد بسیار بالایی داشتند. این امر بر انتخاب واگن های متناسب با کارکرد لازم در معادن ضروری است. اگرچه از ابتدای کار در ساخت و ساز واگن ها درگیر نیستید اما با آگاهی از تعداد واگن های تولیدی می توانید مناسب ترین نوع واگن برای معادن زیرزمینی را تشخیص دهید و کار مدل سازی برای شما راحتتر گردد.  

واگن معادن 10 تنی(چهار میلی متری)

از این نوع واگن تنها سه مدل رایج در دسترس است. دیوید گین در اوایل کار خود سری N6 را در وایت-متال، سری  N13را در کوپر-کرافت و سری N30 را در کمبرین تولید کرد. نکته مهم در مورد مدل کوپر-کرافت این است که واگن با گوشه های مربعی مونتاژ می شود. مونتاژ این واگن با گوشه های مربعی نشان از ساختار مناسب و استحکام کافی است. شعاع داخلی واگن معدنی نیز نیاز به مدل سازی دارد. واگن های سری  N19 و N20 دارای بیل های متناسبی جهت پر کردن سریع واگن هستند، واگن کوپر-کرافت طول بدنه مناسبی داشته و واگن سری کمبرین دارای درب عریضی است. انتخاب مناسب ترین مدل به شرایط استخراج معدن بستگی دارد. واگن N20 دارای هنگرهای ترمز آفست(انحرافی) است. قابل توجه است واگن های حمل زغال سنگ لوکوی ده تنی 1000-1500 در هر زمان مورد استفاده قرار می گیرند.

واگن معادن 20-21 تنی(چهار میلی متری)

مدل سازی های 4 میلی متری(به غیر از کمپانی هایی که واگن چوبی تولید می کنند) برای تولید واگن های چرخدار بلند مورد استفاده قرار می گیرند. در حال حاضر، بیش از 2000 عدد از این واگن های با ظرفیت بزرگ در معادن بزرگ مورد استفاده قرار گرفته اند و در حقیقت، آنان نوع غالب واگن ها هستند. مدلی از نمونه اولیه BR که اساسا شبیه به این واگن های معدنی است، دارای درب انتهایی با استحکام بالا و فضاهای اضافی در گوشه و جوانب واگن بوده و از محبوبیت بیشتری برخوردار است.

واگن معادن 7 میلی متری

کوپر-کرافت همچنین واگن سری N13 را در مقیاس 7 میلی متری تولید کرده است.  

Parkside-Dundas از سری N23 از جمله واگن های 20 تنی تک درب است. واگن های مشابه دیگری با سه درب در سری N28 و N29 جهت حمل زغال سنگ Loco ساخته شده است. صفحات پنل این واگن ها به ترمزهای مورتون مجهز هستند و قطعات DC در کیت ها جای گذاری نشده اند.

واگن معادن 2 میلی متری

واگن معدنی Parkside-Dundas N24(دارای درب دوقلو) تنها مدل موجود از واگن های دو میلی متری است.

جزئیات ساختاری و مدل سازی واگن معادن کوپر-کرافت

نمونه اولیه  Cooper-Craftواگن معادن حمل زغال سنگ لوکو 4 میلی متری

این کیت یکی از 280 عدد واگن N13 است که برای حمل زغال سنگ لوکو استفاده می شود، در حالی که قابل توجه است که این واگن می تواند به عنوان پایه ای برای تبدیل به انواع N19 و N20 مورد استفاده قرار گیرد.

کد N13 که از سال 1906 به بعد ساخته شد، طراحی قبلی N6 8 تنی بود که بعدها با افزودن صفحات جانبی و انتهایی، 10 تن نیز به آن افزوده شد.

به طور معمول، این واگن ها در مناطق دارای معادن ذغال سنگ در ولز جنوبی بسیار مشاهده می شدند. آنها در دوره BR شهرت زیادی داشتند.

واگن سری N13 قدرت انتقال پایینی داشت. هیچ تغییری در این کیت به غیر از تعویض بافر با انواع برنجی انجام نشده است.

نمونه اولیه GWR  واگن معدنی N13

این کمپانی با الهام از طرح و تبدیل HMRS، N13 دیگری تولید کرد. این واگن توسط Mikkel Kjartan به شکل جعبه کامل با گوشه های خشک و گرد ساخته شد.

این مدل با استفاده از پلاستیک ساخته شده است که کار با آن بسیار راحت بوده و برش و چسب آن بسیار سریع است.

چون واگن معدنی سازه ای مبتنی بر فولاد است، بنابراین جهت پوشش کف توصیه می شود که از یک ورق نازکی از پلاستیک ساده استفاده شود. برای تقویت بیشتر کیت، می توان قطعات گوشه ای در اطراف درب اضافه نمود و همچنین بازوی حلقوی قوسی بین چرخ ها با استفاده از ترمز نوع DCI قرار داد. بایستی توجه کنید که این واگن ها دارای گوشه های گرد هستند. توجه داشته باشید که ترمزها در هنگام سرویس مجموعه، چک شوند.

تبدیل واگن N13 به مدل N19

تبدیل کیت N13 به نمودار N19، توسط Pietro Bello انجام شد. این واگن در اصل بدنه ای مشابه N13 داشت، اما دارای یک زیرپنجره DCIII و بافرهای مخصوص خود GW بود. در مجموع 250 مورد از آن در سال 1912 ساخته شد.

باید ترمزهای DCIII را با چهار اهرم مورب نصب کنید. بافرهای موجود در آن به عنوان بسته ای از ABS در Whitemetal موجود است. همچنین برای N19 لازم است فنرهای درب را به شکل گرد تغییر دهید. با انجام این اصلاحات، ممکن است عرض درها خیلی باریک شود(در N19 ها  5′ 4″در حالی که N13 ها  5’بودند).

تبدیل واگن N13 به مدل N20

N20 دارای گوشه های مربعی است. مانند سری N19 ، N20 ها دارای زیرفرمی DCIII و بافرهای مخصوص به خود بودند. آنها از وسایل نقلیه کارکرده قبلی در دوره 1915-1916 ساخته شده اند که بالغ بر 300 عدد هستند.  همانطور که ذکر گردید ابتدا برای ساخت این واگن، می توان N19 را بسازید و گوشه های مربعی را از کارت پلاستیکی، برنجی یا مواد مشابه اضافه کنید.

مدل سازی واگن معادن امری مهم و اجنتاب ناپذیر در طی پروسه تولید واگن های اصلی هستند. با امر مدل سازی تبدیل انواع متخلف به یکدیگر آسانتر شده و از سوی دیگر تولید مدل های بی نقص یا دارای نواقص کمتر امکان پذیر می شود. البته بایستی توجه داشت در روند تبدیل و ساخت نمونه اولیه به ریزترین جزئیات و مواد مورد استفاده توجه خاصی نمود. در هنگام استفاده از مواد سبک بایستی تفاوت وزن در ساخت موارد اصلی رعایت شود چرا که منبع عمده ساخت واگن های مستحکم، فولاد است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

7 − 5 =